کریدورها و راه نجات اقتصاد

در جنگ های عصر قدیم و عصر جدید نشانه هایی از منافع یک طرف و پایمال شدن منافع طرف دیگر رقم خورده است و در تاریخها خوانده ایم که در سده های گذشته منافع بر سر خزانه های طلا ، غنائم جنگی و گاهاً نمک و مواد غذایی و گسترش سرزمینی بوده است و در این مسیر شاید هزاران تحلیل و داستان سرایی ها به دستوری تدوین و نشر می گردیده است تا افکار عمومی از جوهره اصلی آن جنگها در بی خبری مطلق باشند .

خاورمیانه ، یکی از مهمترین گذرگاههای تاریخی – معاصر ، شاهد تنش ها – تحرک ها و اقداماتی از پیش تعیین شده و با بهره گیری از علم آینده پژوهی ، اقدام به تامین منافع ملی خود از طریق ایجاد کریدورهای بین المللی در مقابل قدرت برتر خاورمیانه یعنی ایران بزرگ شده اند . کشوری که از غرب تا شرق و از جنوب تا شمال شاهد کریدورهای استراتژیک بوده است .

حذف و ایجاد کریدور از جمله سیاستهای بسیار دقیق و حساب شده هر کشوری می باشد ، به طوری که کریدورهای ایران با ایجاد دو کریدور مهم عرب – مدیترانه ( عرب ) و باکو -کارس ( زنگزور) در حال نابودی کامل می باشند . کریدورهایی که شاهد حمل و نقل میلیون ها تن بار و اشتغال هزاران نفر از هموطنان عزیز بوده است .

یکی از دلایل مهم از دست دادن کریدورهای منطقه ای اعم از داخلی یا خارجی ، عدم بازبینی مجدد و تجدید نظر در خصوص مطالعات مربوط به دهه های 50 و 70 می باشد ، سالهایی که کشور ما درگیر مشکلات عدیده جا مانده از جنگ تحمیلی بود و آخرین مطالعات مربوط به دهه 90 بوده است که با توجه به مقوله پولسازی موضوع مشاورین و برون سپاری ، اهمیت چندانی به موضوعات اصلی و حتی فرعی در بخش راه و حمل و نقل داده نشد و این موضوع تشابه زیادی به جذب نیروهای اداری داشته که توجهی به تعهد و تخصص داده نشده و حاصل آن سوء مدیریتهای فراوان در اقصی نقاط کشور و حتی نهاد مهمی چون آموزش و پرورش در نمایش عمومی می باشد .

پس از سالها مطالعه و بررسی مشکلات عدیده در صنعت – تولید – گردشگری – حمل و نقل عمومی مسافری – باری و دهها مورد دیگر که از جمله اصلی ترین موضوع هزینه زایی و موانع نامشهود تولید به شمار می رود و از دید مسئولیتهای مهم پنهان مانده و شاید مجالی برای مطالعه مجدد نبوده است را منتج به نتیجه ای نموده ام که تنها راه حل آن ، شناخت و توجه خاص به تجدید مطالعه و تصمیم سازی برای اتخاذ تصمیم های حیاتی می باشند و اجرای آنها می تواند راهکاری برای ایجاد بسترهای جدید و کمک به اقتصاد کشور به شمار بروند :

• جدای از تولید غیر استاندارد سوخت و وسائط نقلیه موتوری ( سبک – سنگین) ، مفهوم نبودن بهره مندی از وسائط نقلیه عمومی ، هزینه های سرسام آور حاصل از تصادفات – سوخت ، استهلاکهای مستهلک خودرویی ، تخریب جاده ها با سوء مدیریتهای ناشی از اجرای ناصحیح جاده ها و دهها مورد دیگر و حائز اهمیت تر اینکه یکی از نیازمندی های اصلی کشور برای توسعه استان ها و محورهای مواصلاتی مهم کشور ، ایجاد و توسعه مراکز لجستکی و باراندازهای ریلی – انبارهای عمومی در تمامی استانهای مرزی می باشد، که یکی از نیازمندیهای اصلی کشور برای توسعه شمرده می شود و گزینه ای مهم برای کاهش هزینه های دولت می باشد . لذا جای دارد با مطالعات جدید و بازتعریف پهنه های جدید لجستیکی و بهره مندی از جذب سرمایه گذاران بخش خصوصی داخلی – خارجی ، خلاء موجود در اقتصاد کشور را در کوتاه مدت و میان مدت از بین برده و راه را برای دیگر بخش های سرمایه گذاری هموارتر ساخت .
• استفاده از مدیرانی که به لحاظ تاریخی مطالعات علمی نداشته و آشنایی با گذرگاههای تاریخی ندارند که این خود موجب شده است توجهی به گذرگاههای سده های پیشین – تاریخی در راستای بازبینی و بازتعریف نوین جهت ایجاد و بهره مندی از کریدورهای حیاتی منطقه ای که در عصر امروزی می توانند یکی از پربازده ترین آنها به شمار بروند ، نشود . و این خود در برنامه ریزی برای ایجاد کریدورهای داخلی و بین المللی دارای اهمیت سوق الجیشی می باشد .
• جنگهایی که از سالها پیش در منطقه ایجاد شده است در حول محور ایجاد جاده های جدید برای کاهش هزینه های دولتها برنامه ریزی و شکل داده شده اند ، از آن جمله جنگ های جمهوری آذربایجان – ارمنستان ( جهت ایجاد کریدور زنگزور ) ، یهودیان افراطی – فلسطین – لبنان ( جهت ایجاد منطقه آزاد و بندرگاه تجاری مدیترانه ای ) جهت تبادل کالا از شرق به غرب با محوریت مدیریت اقتصاد منطقه ای ، که لازم است در این راستا صرف مشاهده جنگ ها نبوده و تصمیم های اجرایی اتخاذ و عملیاتی گردند : از جمله بازبینی و بازتعریف کریدور بین المللی – تاریخی میلتون که در نظر بوده است تحت پروژه ای بین المللی ، کریدوری برای کشورهای حوزه قفقاز ( اتحاد جماهیر شوری ) – چین و آسیای شرقی از طریق ترانزیت جاده ای – ریلی به دریای مدیترانه – قاره آفریقا و گذرگاهی به جنوب اروپا طراحی و اجرایی گردد .